`Spotykali się codziennie o tej samej godzinie.

On codziennie ją odprowadzał pod dom.

Czuli swoje ciepło na pożegnanie.

Ona wtulona w niego, on w nią. 

Otaczała ich ciemność.

Chciała żeby pewnego wieczoru, złapał ją za rękę, spojrzał głęboko w oczy, wyznał co czuje, ciepło pocałował...

`Czy to tak wiele ?! ` Myślała każdego wieczoru, wracając do domu z myślą, że chyba taka chwila nie nadejdzie... 

Czas później, jak zwykle spotkali się, rozmawiali...

Dziewczyna zauważyła, że on się jakoś dziwnie zachowuje...

Wybiła godzina kiedy dziewczyna musiała wracać do domu.

Szli w milczeniu...

Dochodząc, dziewczyna zaniepokojona spytała:

`Co się dzieje ? Coś się stało ? Bo dziwnie się zachowujesz... `

Było jak chciała, podszedł do niej, złapał ją za rękę, spojrzał w oczy...wyznał jej całą prawdę.

Ona, zamurowana, stała i nie wiedząc co powiedzieć, z oczu zaczęły jej lecieć krople wody zwane łzami...

Puściwszy jej dłonie, pocałował ją delikatnie w polik i poszedł...

Ona została sama... Załamana... Smutna...

Łzy nieustannie spływały.

Wpatrując się w ziemie ujrzała banknot o wartości 20 zł. 

Podniosła go i z żalem poszła do sklepu.

Kupiwszy sobie najtańszy napój alkoholowy, poszła na ławkę do parku, gdzie zwykle przesiadywali.

Przez cały czas wpatrywała się w ich inicjały, które sami wyryli na ławce.

Płacząc, wspominając, piła. 

Wypiła wszystko, wiedząc że nie powinna. 

Tak, była upita...

Tej nocy nie wróciła do domu.

Tej nocy i wszystkich pozostałych...`